Zagreb Oktober 2019

Gepubliceerd op 14 oktober 2019 om 22:03

Zondag 13 oktober 2019

Yes racedag! Levi en ik zetten de wekker 0m 07.30 uur. Ideaal, want het appartement zit slechts een paar honderd meter van de start vandaan en vroeg opstaan hoeft dus niet. Buiten horen we de eerste lopers al richting het start-finish gebied lopen. Wij ontbijten rustig en gaan daarna buiten even kort iets van de marathon sfeer proeven. Het is nog redelijk rustig en beslissen daarom om terug naar het appartement te gaan. Rond 09.15 uur gaan we weer naar buiten. Lopen even een kilometer warm en gaan direct door naar het startvak. Daar is het eigenlijk ontzettend rommelig. De halve marathon lopers en de marathon lopers staan in hetzelfde vak. Wat ons bevreemde was dat mensen gewoon voor het startvak in konden lopen en dat zorgde natuurlijk voor wat dus en druk werk in het vak. Diverse mensen, waaronder ik, worden nog kort geïnterviewd voor de start. Om 10.00 uur is het dan zo ver! We gaan van start! De eerste km-ers gaan geweldig, het parcours is zeker niet makkelijk en gaat heuveltje op, heuveltje af. De verzorgingsposten staan er na elke 3,5 km op zich ok, maar wel erg rommelig. Na circa 7 km passeren we het eerste keerpunt en lopen we weer terug richting het centrum. De km-ers voelen goed en we lopen in een constant tempo. In het centrum staan veel mensen en dat geeft natuurlijk altijd een extra boost qua energie. Eenmaal uit het centrum, lopen we richting het tweede keerpunt. Tot onze grote verbazing word deze door iedereen in tegen gestelde richting gelopen. Een ellende eigenlijk want lopers botsen half tegen elkaar op en het is alsof we een soort achtje lopen. Geen hekken, geen afzetlint. NIETS!! Een goede kilometer na het keerpunt zien we Josip (een hardloper die we bij de expo hebben ontmoet) en geven hem een high-five.


Ons tempo is nog steeds goed en het voelt ook goed. Als we het centrum weer uit lopen om onze 2 ronde in te gaan, steekt de warmte vanuit het niets op. Dit is op kilometer 22. Ik heb het ook meteen zwaar, voel dat mijn lichaam niet met de warmte om kan gaan. Levi merkt het aan mijn lopen dat er iets is. Ik ga door tot 26 km en zeg dan dat hij beter alleen door kan lopen. Ik heb kippenvel en weet dat dit geen goed teken is. Ik laat mijn tempo terug vallen en kies voor mijn veiligheid, bovendien voelen mijn benen als lood en moet ik wel op de rem trappen! Dat het gevoel zo om kan slaan in slechts enkele minuten. Iets voor het derde keerpunt zie ik Levi mij in tegengestelde richting tegemoet lopen. We zwaaien en wensen elkaar succes. Na het keerpunt loop ik weer richting centrum. De verzorgingsposten zijn chaotisch, niet meer voorzien van drinken en fruit en mensen stoppen op zoek naar "iets". Ik blijf last houden van de warmte, maar weet nog wel door te lopen. De enkele mensen bij het parcours moedigen de lopers aan en dat doet toch wel goed. Als ik het centrum weer door ben en richting het laatste keerpunt ga krijg ik het alleen maar zwaarder. Tot mijn verbazing zie ik Levi nog niet zo heel ver bij mij vandaan lopen. In mijn gedachten had ik verwacht hem eerder te zien. Hij oogt nog fit! Ik daarentegen voel me enigszins verloren. Het laatste keerpunt weet ik dat we weer omhoog moeten lopen en op km 40 zegt mijn lichaam stop! Ik wandel en wandel en wandel. Ik merk dat ik begin te zwalken over het parcours, ik voel me duizelig en misselijk en ik weet dat mij lichaam te warm is om hard te lopen. In mijn hoofd wil ik sterk zijn, maar mijn lichaam voelt alsof ik elk moment flauw kan vallen. Over de laatste 2 km doe ik dan ook echt wel een kleine 20 minuten. Misschien iets korter, ik heb geen besef van tijd meer. Het enige wat ik nog wil is naar de finish. Dan opeens zie ik een bordje -----> 200 m FINISH. Het laatste beetje energie wat ik heb helpt me om de 195 meter nog hard te lopen. Ik finish! Ik ben enorm blij dat het erop zit! Blij dat ik Levi zie die me op staat te wachten, want ook hij maakte zich zorgen. Samen lopen we terug naar ons appartement en daar duurde het nog wel even voordat ik me weer ok voelde.

Ben ik teleurgesteld over deze marathon? Nee absoluut niet! Ik ben een ervaring rijker! Een marathon ervaring rijker. Ondanks dat mijn finish tijd niet zo is geworden als ik voor ogen had, had ik deze ervaring niet willen missen. Ik kijk nu al weer uit naar een nieuwe marathon, maar ook naar andere sportieve doelen. Zagreb Marathon is geweest en de herinnering en leermomenten neem ik met mij mee. Nu eerst naar huis naar Hans en de kinderen.

Oooo ja en Levi Botterweg liep hem keurig in de tijd die wij gepland hadden

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.