Helsinki Mei 2022

Gepubliceerd op 16 mei 2022 om 19:42

Zaterdag 14 Mei 2022 Helsinki Marathon

Marathon nummer 20

De nacht onrustig geslapen. Het was zo licht en natuurlijk spelen de onbewuste zenuwen om niet te verslapen ook een rol.

Om 06.30 uur wekkertje gezet en rustig ontbijten en nog 100000x naar de wc. Lekker op tijd en rond 08.15 uur wandel ik vanaf het appartement naar het Olympisch stadion.

Al vrij snel word ik aangesproken door Pietro een Italiaanse hardloper die ik tijdens de Petra Desert marathon heb ontmoet.

Niet veel later zie ik  ook Ria Lasker met haar vriendinnengroep.

De start van de marathon is 09.30 uur en we zijn goed op tijd. Enerzijds natuurlijk erg fijn, maar omdat het zo koud aan voelt is het deze keer niet echt fijn om buiten te staan. Even snel binnen naar de wc, in het Olympisch stadion,  om op te warmen.🤦🏼‍♀️

Je moet toch iets en mijn vingers zijn compleet wit van de kou.

Toch maar weer naar buiten. Even kort warm lopen en dan het startvak in! In het startvak is het allemaal easy. Geen waves, gewoon in het vak staan en wachten tot het startschot gaat. Ik heb niet echt een tactiek bedacht,  maar besluit maar om rustig met de pacer van 3h30 mee te lopen. De gedachten om later eventueel af te zakken in een lager tempo.

 

 


Er word in het Fins afgeteld en dan gaan we looooooossss🥳. De eerste 3 kilometer blijf ik lekker achter de pacers plakken, maar dan raak ik in gesprek met een Finse loper met de naam Simon. Hij loopt in een fijn tempo en ongemerkt loop ik dat tempo mee. We kletsen, naja eerlijk is eerlijk....hij vooral, en hij verteld dat hij de 1½ loopt.

Excuuuuus me the what😅🦧. Hij legt uit dat het de marathon plus halve marathon is, oftewel 66,3 km🤯💪🏼.

Het lopen voelt goed! Geen pijn in de benen en het weer klaart ook nog eens op. Ik zou het bijna een feestje noemen. Deze marathon bestaat uit twee loops van 21,1 km over hetzelfde parcours en het gehele parcours bestaat uit van die gemene heuveltjes. Up and down! Super leuk, maar ik begin mijn tenen te voelen in mijn schoenen🥴🧐, die vooral heuvel af elke keer in mijn schoen schuren.

Rond kilometer 13 kom ik Pietro tegen en hij loopt ook samen met ons op. We lopen voornamelijk over kasseien, bruggetjes en fijne grindpaadjes en dan bedoel ik die kleine steentjes en niet dat het zo fijn loopt haha.

Kilometer 15,5 laat ik Simon gaan. Het tempo laat ik zakken, mijn rechter schoen is bebloed door mijn teennagel die er voor mijn gevoel per direct af valt🤢.

Ik loop door en ik voel mij qua conditie prima en ben vooral blij dat mijn benen sinds maanden gewoon weer een keer "gewoon" voelen. Het parcours is niet geweldig, maar de organisatie heeft veel mensen op het parcours staan bij de wegen waar een verkeersongeval regelaar moet staan en ook de waterposten zijn prima in orde. Voor mijn persoonlijke gevoel mist er alleen een sfeertje, want bandjes en publiek ontbreken. Alleen op kilometerpunt achttien staat een toffe groep! Voornamelijk heren, een paar dames en een poedel die allemaal gekleed zijn in baby roze. De groep noemt zichzelf DownTown 65. Ze maken er een feest van!!

O ja....deze groep staat boven aan een flinke klim, dus net als je denk half afgebroken te zijn,  staan zij er om je aan te moedigen 🥳 en dan krijg je wel energie om te blijven lopen.

Het weer in inmiddels prachtig! Mooie blauwe lucht, zonnetje en rara wat heb ik niet mee😎.

 


Oh een ding die mij opviel bij sommige waterposten waarbij ze naast water en energydrink....augurken hadden 🤢.

Rond de 20,5 kilometer begint de volgende loop. Mijn voeten doen echt wel pijn, maar conditioneel mankeert er niets. Ik voel me prima. Ik loop gestaag door neem de vele indrukken in mij op. Met name de vele kleine heuveltjes op en af en het lopen langs het water. Het is zeker niet druk op het parcours. Volgens mij is het deelnemersveld ook niet heel groot.

De laatste kilometers gaan evengoed lekker voorbij en ik loop nog een tijdje samen met Tanja een Duitse dame. We moedigen elkaar aan om richting de finish te komen. Ik nader de laatste kleine

kilometer, met een bochtje om het Olympisch stadion, en deze gaat omhoog, en dan nog even 150 meter door het stadion met een glimlach richting de finish!


Reactie plaatsen

Reacties

Diana
2 jaar geleden

Super knap hoor! En uh, leuk verslag geschreven.

Gijs van den Hurk
2 jaar geleden

Leuk verslag en mooie foto's .
Superknap zo kort na mekaar marathons te lopen

Roy
2 jaar geleden

Leuk verslag hoor met leuke foto’s.

Anne Leuch
2 jaar geleden

Weer met spanning je Bericht gelezen en hoop je teen is nu ook genezen