Moldavië September 2023

Zaterdag 23 september

De wekker gaat vroeg, om 04:30 uur, om vanuit Sweden met de trein naar Copenhagen airport te gaan. Gisteravond laat ben ik vanuit Amsterdam naar Copenhagen gevlogen. En vandaag via Warsaw door naar Moldavië.

Ik voel me moe. De twee weken leegloop hebben mij absoluut geen goed gedaan. Ik heb er vrede mee.

Na een flinke vertraging op Warsaw airport, komt we een kleine twee uur later dan gepland aan op Chisinau airport. Het is hier warm. Benauwd, maar ook wel weer fijn.

Na ruim een uur wachten op de huurauto bij Herzt, kunnen we eindelijk het centrum in rijden. Dat gaat voorspoedig! Zelfs in

alle drukte vinden we een parkeerplaats in het centrum.  Ik heb onwijze trek, niet zo gek ook want inmiddels is het al 17.00 uur, en plof bij het eerste het beste terrasje neer bij La Plăcinte, om mamaliga te bestellen. Dit is een lokaal gerecht. Echt smaakvol is het niet, maar met een flinke dosis knoflooksaus zit de smaak er goed in. Een flink bord vol en een glas water. Voor de mamaliga betaal ik slechts 65 leu en  voor het water 15 leu. Dit komt totaal neer op nog geen 5 euro!

Na het eten drop ik mijn tassen bij het appartement.  Dat is echt fijn. Door het Cathedral park. Een gezellig park! Goede sfeer en mooie route om wat foto's te maken. We zijn rond 18.00 uur bij de expo, alles is vrijwel gesloten.  Ik baal, want ik had wat gelletjes willen kopen.  Het is even niet anders. Mijn startnummer is 197. Met een tasje vol info en eten verlaat ik de expo.

Ik wandel door de grote straat waar alle terrasjes en winkels zijn. Bij een supermarkt haal ik wat voeding voor morgenochtend en wat extra voor tijdens de marathon! Op de weg terug naar het appartement bezoek ik wat winkeltjes. De tassen drop ik in het appartement. En nu...op jacht naar pasta. Ik loop naar Gusto Italiano en bestel een pasta bolognese. Voor 130 leu kun je daar weinig van zeggen. Na het eten ben ik ook gewoon moe. Ik wil slapen. Dat betekend dus weer terug naar het appartement.  Douchen tandjes poetsen en lekker snurken.

Het voelt best ok en het tempo voelt ook goed. Het parcours is "rolling course", dat is een uitdaging! Met vier ronden van ruim tien en een halve kilometer,  is dit niet het meest mooie parcours.  Daarnaast is het ook nog eens een back and forward loop, wat het nog minder interessant maakt.

De eerste ronde verloopt eigenlijk heel voorspoedig. Ondanks de opkomende warmte is het nog prima te doen. Er is voldoende aan verzorgingsposten langs het parcours en ook aan muziek en entertainment ontbreekt het niet. Het valt mij vooral op de Chisinau erg schoon is.  Geen afval of vieze straten.

De tweede ronde loop ik al wat langzamer.  Ik heb maag en darm klachten. Met mijn ogen scan ik of ik dixies zie, maar helaas zie ik er maar twee op de route. Vlak voor ronde 3 moet ik echt een dixie pakken. Ik voel me ellendig en heb het gevoel dat er iets tegen mijn huig aan plakt en ik niet zonder samen geknepen billen kan lopen. 

En geloof mij.... dat is echt om misselijk van te worden. Ik moet soms gewoon even wandelen om de boel tot rust te brengen. Man man man wat een ellendige situatie.  Ik weet dat ik voldoende tijd heb om deze marathon desnoods uit te wandelen.  Ik wil er voor gaan!

Ronde drie is dus een run walk run. Ach wat maakt het ook uit. Ik heb vandaag alle tijd, dus waar zou ik mij druk om maken.... behalve dat ik gewoon niet wil overgeven of erger haha.

De warmte is inmiddels ruim boven de dertig graden en dat is goed te merken. Het is toch een partijtje warm! Alleen daarvoor zou ik al mijn tempo omlaag brengen. Door de rondjes van ruim tien kilometer heb ik moeite om per ronde te onthouden hoe deze is verlopen. Alle rondjes beginnen op elkaar te lijken. En dat is ook logisch.

Ik ben zo vastberaden  dat ik vanaf ronde vier bijna blij ben dat ik nog slechts tien kilometer hoef te lopen.  Ik tel af! Het laatste stuk is ook een run walk run. Met soms een dixie! L Inmiddels heb ik last van mijn kuit door dit slenterende tempo. Ik bekijk het positief.  Het is mooi weer, het sfeertje zit er goed in , ik heb niet in mijn broek gekakt of de boel onder gespuugd en ik ben bijna bij de finish!

Dit gevoel geeft mij kracht! Ik ga ervoor. De finish is in zicht! Ik storm op de finish af, met een camera ploeg in mijn nek! De laatste 100 meter! Jaaaaaa marathon vijfendertig is een feit!!

Dankbaar en blij dat ik na ruim vier uur over de finish ben. Trots dat ik heb doorgezet.

CHISINAU marathon bedankt voor een intense ervaring.

Na de marathon ontspannend even wat eten en drinken. Ik loop terug naar het massage gedeelte om mijn benen te laten masseren.  Voornamelijk mijn kuit is erg pijnlijk.  Het voelt na de massage zelfs nog even wat pijnlijker, maar ik weet dat het goed komt.

Met het zonnetje in mijn gezicht loop ik terug naar het appartement.  Even douchen en dan om 15.30 uur weer een wandeling maken. Binnen zitten vind ik altijd jammer als je ergens voor de eerste keer bent. Ik wil graag naar Scada Cascadelor, dat is een fontein en naar the little prins. Dat is het kleinste beeldje van Chisinau. 

Eerst wandel ik naar een souvenirs shop. Hier koop ik een magneetje en wat kaartjes bij Fantezie Souvernir shop. Vanaf hier een fijne wandeling naar het park! Onderweg is het druk. Veel mensen genieten van het mooie weer. Ook in het park valt mij op dat het erg schoon is. Je kunt een flinke ronde wandelen langs het water, Lacul Valea Morilor, en veel mensen maken hier ook gebruik van. 

Nadat ik de fontein en het beeldje heb gevonden, plof ik neer op het terras bij Piers voor een bakkie koffie. Even ontspannen! Een bakkie koffie doet altijd goed. Hierna vervolg ik mijn route om het meertje. Eenmaal uit het park loop ik richting het appartement. Onderweg zie ik veel murals. Dit vind ik altijd erg leuk om even te fotograferen. Voordat ik naar het appartement ga beslis toch om eerst wat te gaan eten. Veel trek heb ik niet, maar een maaltijd overslaan is ook niet zo mijn ding.

Heerlijk nog even buiten op het terras bij Creme de la Creme.  Ik bestel een zalm groente schotel, met een pesto saus. Het smaakt goed!  Ik begin moe te worden en iets na achten ga ik terug naar mijn appartement om te ontspannen en te slapen. 

Maandag 25 september

Onrustig geslapen en de wekker om 06.20 uur gezet, want om 06.50 uur wil ik in het zwembad liggen. Bazinul Universității de Educație Fizică și Sport, een 25 meter buiten zwembad. De temperatuur van het water is circa achtentwintig graden. Het zwembad is verre van nieuw, maar wel erg fijn om te zwemmen. Alles is aanwezig! Kleedkamer, douches en vriendelijk

personeel. Wat wil je nog meer. Voor 55 minuten betaal je 100 leu! Ik zwom van 06.50 tot 07.45 uur. Naja ik moest eerst naar de bank, want pinnen is hier geen optie. Uiteindelijk zwem ik 1000 meter.

Heerlijk de dag na de marathon even zwemmen. Ik loop terug naar het appartement.  Eet daar mijn oatmeal met fruit en eiwitten. 

Nog even snel douchen en om 09.00 uur start de autorit naar Tiraspol. De hoofdstad van het niet erkende Transnistrië.  De autorit zal in theorie circa 1h15 duren via de E281.

Om 10:06 uur komen we aan bij de grens controle naar Transnistrië.  We hebben een groene kaart nodig voor de auto, een papiertje voor het paspoort en betalen 100 leu voor het vignet! De controle gaat zeer voorspoedig en met nog circa 15 minuten tot Tiraspol  is alles snel gegaan. Onderweg krijgen we nog onverwacht gezelschap van een dame die een lift nodig heeft.

Eenmaal in Tiraspol parkeren we de auto. Park, highlights, souvenirshop. Geld wisselen, eten (soep en groenten) strandje en via een andere route naar Chisinau.

We rijden langs het fort. Via de R2 naar Chisinau. Het is rustig op de weg, maar het is evengoed ruim anderhalf uur terug rijden.
Terug bij het appartement snel opfrissem en omkleden en om 17.00 uur wandelen door Chisinau. Ik struinen een beetje door het centrum. Souvenirs shop,  markt, ondergronds metro, second world war monument,  Ciuflea-klooster. Het is prachtig. Vooral de markt, die overigens net ging sluiten wekte mijn interesse.

Terug via Military History Museum met een bakkie koffie to go 15 leu (0,75 euro) om 19.00 uur in het appartement. Het is ruim 35 graden en daarmee ook merkbaar zwoel en warm.

Om 19.30 uur eten bij een restaurant op de hoek, La Plăcinte. Ik bestel een aantal kleinere gerechten:

-mamaliga

- gegrilde groente

- traditionele soep

- eggplant met toast.

Die achteraf toch flink qua portie blijken te zijn. Ik moet wennen aan het uitserveren.  De porties komen geen één keer gelijktijdig, maar iedere keer word er een bordje bij geschoven.  Dit viel mij de voorgaande dagen ook al op. Er zit geen structuur in. Gewoon uitserveren als iets gereed of bereid is. Op tijd weer terug in het appartement, 21.15 uur.

Veel met het thuisfront gesproken.

Dinsdag 26 september

Wederom een onrustige nacht. Vroeg wakker en ik beslis om 06.00 uur maar uit bed te gaan om op te frissen en aan te kleden. Rustig wandel ik naar het zwembad en stipt om 06.50 uur lig ik in het water. Zo fijn! Watertemperatuur is 31 graden. Best warm! Ik zwem mijn baantjes en opeens word ik aangesproken. Er is een badmeester aanwezig voor tips en tricks!

Erg fijn! Hij helpt met wat tips voor mijn armslag op de borstcrawl en  het uitdrijven op de schoolslag! Na 1200 meter ben ik klaar en loop ik terug naar het appartement. Bij Moldcell haal ik een bakkie koffie en een flesje water! Bij bakkerij een paar broodjes. Voor een bagel betaal je slechts 12 leu.

In het appartement drink in mijn flesje water en start ik aan mijn ontbijt. Havermout met blauwe bessen, een halve banaan en wat eiwitten. 

De tijd gaat snel! Om 09.00 uur vertrek ik met de auto naar de monastery! Eerst nog even 3 postzegels halen voor mijn kaarten en dan door. Het is prachtig weer! De wegen zijn goed begaanbaar en rustig!

Het is een mooie route naar de monastery. Veel locale bevolking,  veel armoede, maar ook veel warmte op de een of andere manier. De mensen lijken op het oog voor elkaar te zorgen.

Na een kleine vijfenveertig minuten komen we aan bij de parkeerplaats van Butuceni, Ohrei. Parkeren kost hier 10 Lei en de entree voor een volwassene ook 10 Lei. Een mooie wandeling naar de monastery. Ik neem een pad aan de achtzijde, waar de locale bevolking ook woont. Het ziet er prachtig uit. De armoede is zichtbaar, maar aan de andere kant bezitten de woningen en hekken zoveel kleur en details. Ik praat met een local, een man die hier geboren is. Hij vertelt mij hoe het hier vroeger was en hoe de armoede hier nog steeds een enorme rol speelt.

Ik vervolg mijn pad en onderweg zie ik grappige borden die aangeven dat wild plassen niet gewenst is. Ik heb gezelschap van meerdere hondjes. Ze volgen mij de hele route. De monastery is prachtig.  Wat een fantastische muuren plafond schilderingen.

Nadat ik alles heb bezichtigd ga ik terug naar de auto. De route zal zich vervolgen naar Chricova's wijnerij!! Het is een half uur rijden, maar onderweg koop ik nog wat water en een bakje koffie.

In Chricova aangekomen om 12.45 uur blijkt dat de tour door de wijngangen pas vanaf 14.00 uur te boeken is. Gelukkig kan ik wat eten in het restaurant.  Ik bestel een oatmeal met fruit. Dit kost 85 lei. Een flink bord vol!

Buiten wachten we op de tourleider die ons ophaalt met een soort treintje. Tijdens het wachten ontmoet ik twee heren uit Wales! Super gezellig en ze delen meteen wat wijn.  De sfeer zit er goed in! In de tunnels die ruim 120 kilometers lang zijn, zullen we een tour van circa anderhalf uur doen. In de tunnels is de temperatuur stabiel tussen de 12 en 14 graden. Het is enorm gezellig. We zien een informatieve film, delen van het gangenstelsel,  het procesen natuurlijk de shop! Na slechts twee sparkling wijn ben ik al teut!! Tja als je vrijwel nooit drinkt, is het goedkoop dronken worden haha.er is voldoende te zien. Oude wijnen, wijnen uit privé collecties! Ook is het mogelijk diverse wijnen te proefen, maar gezien ik geen groot wijn liefhebber ben...stopt daar voor mij de tour.

Na de tour, met een stop bij de supermarkt, gaan we terug naar Chisinau.  Even ontspannen in het appartement.  Maar ja, zo druk als ik altijd ben wil ik ook weer op pad. Het is ruim dertig graden buiten. Zonde om binnen te blijven.

We lopen richting het meer, maar ik wil graag een wandeling in het nabijgelegen park maken. De enige entree ligt aan de andere zijde, maar dat mag de pret niet drukken. Een lange wandeling met een aangename temperatuur.

Het park genaamd Dendrarium Parkis prachtig! De entree is 10 Lei per persoon. Het park is geheel omheind en sluit om 20.00 uur. Het is een schoon park, je kunt zien dat er veel onderhoud word gepleegd. Eigenlijk net als in heel Chisinau! Iedere dag zie ik meerdere personen in de stad en parken vegen en schoonmaken. 

Helaas is het al wat later dan gepland en daardoor loop ik ook niet door het gehele park, maar ongeveer tot halverwege, want het is nog een twintig minuten terug lopen naar restaurant Piers.

Rond 19.30 uur, terwijl de schemering er  inmiddels al is kom ik aan bij het restaurant.  Een gezellig terras aan het water, met een open keuken. Ik ga vandaag voor de zalm en wat groenten.  Ik krijg een enorme homp zalm van bijna 500 gram! Daar had ik niet op gerekend.  Soms is dat de miscommunicatie in verband met de taal barrière. Het eten is overigens meer dan prima. Ik neem ook echt de tijd om te eten.

Het is een ruime twee kilometer terug lopen naar het appartement,  maar dat is na een diner altijd meer dan welkom.

Ik vind het altijd leuk om nieuwe of andere sportscholen te bezoeken.  Vanavond ga ik naar XTZ fitness op slechts tweehonderd meter van het appartement.  De entree is 100 Lei per persoon per dag. Een sportschool,  waarbij het niet ontbreekt aan apparatuur.  Ik vind al snel mijn draai en train, rug, biceps/triceps, schouders en abs. Het is in deze gym even je plekje veroveren. De mensen waarderen het als je door traint, maar het liefst niet op hun geliefde plekje haha.

De avond zit er op! Een goede nachtrust is welkom na lange dag, ruim 30.000 stappen, uitstapjes en een gym sessie!