Tecklenburg April 2024

Gepubliceerd op 17 april 2024 om 19:09

Zondag 7 april 2024

  1. Borgberg Trail-marathon

Een wekker om 05.45 uur. Het beloofd vandaag heerlijk loopweer te worden en ik verheug mij dan ook op wat de dag mij brengen zal.

Een ontbijtje en koffie en even snel alles bij elkaar graaien om af te reizen naar Tecklenburg.

Deze week kreeg ik een bericht van goede vriend Richard of ik al weer fit was, waarop mijn antwoord "nee" was. Vervolgens de tweede vraag of ik wel fit genoeg ben voor een marathon haha. Ok dat moet lukken,  indien er geen tijdsdruk is.

 

Zo gezegd zo gedaan! Om 08.00 uur sta ik op de parkeerplaats waar het kleinschalige event plaats vind. Even twijfelen we of we goed staan, maar als we vijf auto's zien staan met op de achterruit een 42,195 sticker is die twijfel direct weg. If you know, you know!

 

 

Het is een start gebaseerd op eigen gelegenheid. Oftewel je loopt indien het je past en je er gereed voor bent. Richard geeft aan zijn spullen te zijn vergeten waar zijn gelletjes en drinken in zitten. Ik gooi mijn kofferbak open en geef aan dat het geen probleem is. Reepjes, flessen water, winegums, bananen, gelletjes.  Haha het voordeel als je alles in de vroege ochtend bij elkaar graait en in de kofferbak gooit.

Iets over achten starten we en worden we meteen geconfronteerd met een flink aantal stijgingen in de eerste kilometers

Onderweg komen we een aantal lopers tegen die ook aan deze marathon mee doen. Iedereen op zijn of haar eigen tempo. Er is geen route aangegeven, dus alles via het gpx bestand in onze horloges.

Uiteraard lopen we de eerste ronde een paar keer kortstondig fout, maar ach dat zal ronde 2,3,4,5 vast beter gaan... hoop ik haha.

Het is schitterend weer en dit maakt lopen echt geen straf.  We lopen vrijwel volledig offroad. Stukken blubber, maar dit maakt het juist zo leuk!

De eerste ronde zit er zo op. Kofferbak open, even wat eten en drinken en door.

 

Ronde twee voelt al wat zwaarder.  Tja wat je niet traint, dat krijg je keihard om je oren. Evengoed voelt het prima. De afstand is het probleem niet, meer de ongetraindheid in de heuvels.  We kletsen er rustig op los en voor we het weten zit ronde twee erop. Wederom naar de parkeerplaats,  maar dit keer staat Uwe er. Organisator van het geheel. Een warm ontvangst en met een provisorische Verzorgingspost geeft dit net dat extra kneuterige tintje. We blijven even kletsen, drinken een Vita Malt en eten wat om aan te vullen.

 

Ronde drie. We lachen er samen om, hoe dit tot stand heeft kunnen komen.  Hoe bedenk je het om een Marathon te lopen in een gebied als Tecklenburg. Nou gewoon omdat het kan!

 

Ook tijdens ronde drie komen we de ezeltjes tegen, die ons aankijken alsof we niet helemaal ok zijn.

De wind is inmiddels meer aanwezig, maar het blijft aangenaam om te lopen. Het eerste gedeelte van een ronde is voornamelijk met klimmetjes,  maar de tweede helft van de ronde heeft wat mooie geleidelijke afdalingen. What goes up, must come down!

We mogen weer een ronde aftikken. Een beetje aanvullen met eten en drinken en weer door naar de volgende ronde. Three down, two to go! Met dit in mijn achterhoofd valt het allemaal wel mee. Het tempo gaat even iets naar beneden, omdat we allebei over een week wederom een marathon lopen. Deze ronde voelt prima.  Het parcours is inmiddels bekend en dat mag ook wel na vier ronden. We kletsen onderweg wat met mede lopers. Dit zijn er niet veel, want vandaag lopen er slecht vijfentwintig mensen mee.

We genieten van deze mooie en intensieve trail. Onderweg komen we een tachtig jarige man tegen die ons met gemak even uphill inhaalt. We hebben respect voor hem en vertellen dat hem ook. Hij vertelt dat hij al veertig jaar iedere dag dit stuk loopt.

Het word steeds drukker met wandelaars. Iedereen zoekt de rust van de natuur op met dit prachtige weer.

We komen wederom bij de parkeerplaats aan. Drinken, eten en go go go.  Die laatste acht kilometers doen er dan ook niet meer toe

Ik loop ze rustig en al kletsend zit deze ronde er ook zo op na ruim 44 kilometer.  Voldaan, nog niet eens echt moe. We stretchen wat en ploffen dan neer op een klapstoelen, om vervolgens rustig wat te eten en drinken.

Het was een geweldige dag.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.